HOE HET ZO GEKOMEN IS......
Als zovele teckelliefhebbers heb ik het teckelvirus in het ouderlijk huis opgelopen. Begin jaren 70 kwam Sascha, een rode langhaar het huis binnen, ze kwam, zag en overwon. Sascha was de beste maatjes met onze Siamese kat. Helaas hebben we niet lang van haar mogen genieten, maar vijf jaar is ze geworden. Na een sneeuwwandeling kreeg ze de beruchte teckelverlamming en in die tijd was hier nog niet veel aan te doen. Na korte tijd nam Queen, eveneens een rode langhaar, maar dan met zwarte 'oorbellen' de heerschappij in huis over en jaren later werd ze opgevolgd door Queen II, een dwerg black & tan langhaar. Nadat ik uit huis was kwam Queen zo vaak als maar kon bij me logeren.
Op mijn eigen teckel heb ik ruim twintig jaar moeten wachten. In 2003 was het zover. Door Joop, de Jack Russell van mijn broer, was ik inmiddels bekeerd tot het kortharige type (een korthaar verbergt niets) en vanwege Queen II moest het een dwerg black & tan dame worden.
Haar naam wist ik al dik 20 jaar: Floris, naar een zwarte labradorteef die eens vijf weken kwam logeren toen Queen II anderhalf jaar oud was en ook naar mijn eerste grote liefde, Floris van de televisieserie. Floris de labrador, een supergoed opgevoede hond, kwam met een hele reeks instructies, en ik moest tijdens de logeerpartij de bevelen blijven geven die ze gewend was. Tot grote verbazing bleek ook Queen 'vatbaar' voor die bevelen en haar hele verdere leven was zij 'op afstand bedienbaar'.